Safari

Blog 27/28/29/30/31

Lieve allemaal

Deze dagen gaan over de safari. De safari hebben we geheel zelf bekostigd.

27 juli: zaterdag was de laatste echte dag in Kisoro. Eigenlijk hebben we niet zoveel gedaan. Het eerste wat er tegen ons gezegd werd toen we de kamer uitkwamen wandelen was:  'Goedemorgen, lekker geslapen?' van Wil en daarna  kwam een van de meisjes, Brenda,:'you're bad'. Ze vond het niet zo leuk dat we zondag zouden gaan.  We hebben ingepakt, samen gegeten, gedronken en we zijn nog even naar de stad gelopen om wat dingetjes te kopen.

28 juli: zondag vertrekdag. Bij het ontbijt werden we imiddels dood gezwegen door alle meisjes. We gaven ze een beetje fooi, waar ze heel blij mee waren. Daarna stapten we in een ander busje dan dat van de heen weg, met een andere chauffeur dan die ons naar Kisoro heeft gereden. Misschien durfde de vorige chauffeur niet meer terug te komen, na Marjets tassen avontuur. We reden anderhalfuur over een geasfalteerde weg en daarna was het tijd voor zandweg, hobbels en hoofd stoten.  En niet voor even, maar 76 kilometer. Na een tijdje reden we door een wildlife park en we zagen een paar apen. Rond 15:15 kwamen we bij het Queen Elisabeth nationalpark. Daar deden we even een gamedrive, dus we mochten op het dak zitten, om naar buiten te kijken. We zagen vandaag nog geen klimleeuwen, maar wel Oeganda cop, topi's, bavianen en eenn soort Pumba's. Al snel kwamen we bij een soort kamp met huisjes, alleen was dat niet de plek waar we zouden verblijven. We moesten de hele weg weer terug en uiteindelijk kwamen we op een camping midden in de Bush. De medewerkers kwamen aanlopen met natte handdoekjes, die na 3 seconden al helemaal zwart waren. Het was echt een prachtige plek! Heel stil en rustig, met wat dieren geluiden van krekels en het geluid van een stromende rivier op de achtergrond. En ook de plek waar de camping lag was heel mooi. De rivier lag er in een bocht omheen en de veldjes tussen de paden in waren heel groen. We aten wat de pot schaftte en praatten met een Nederlands stel over hun reis en onze reis bij een kampvuurtje. Daarna doken we onze tenten met houten bedden in en vielen we in slaap, want we waren vrij moe van de reis.

29 juli: het was weer tijd voor een gamedrive. We gingen rond tien uur weg vanaf de camping, zodat we de klimleeuwen misschien wel zouden zien. We zagen, net als de vorige dag,  een heleboel Oeganda cops,  topi's, Pumba's en bavianen. Helaas bleven de klimleeuwen en de olifanten uit. Na twee uur dachten de olifanten dat ze wel te voorschijn konden komen. Vincent spotte ze het eerst en de camera's klikten en klikten. Het was een behoorlijke groep, dus, nadat er een paar langs waren gelopen, reden we weer verder. We moesten een beetje door rijden, omdat we om twee uur een chimptrekking gingen doen. We moesten een stuk over de 'hoofdweg' door het park. Na een tijdje kwamen we een auto tegen met een paar Amerikanen die foto's aan het maken waren van een boom 400 meter verder. We zagen eerst niet waar het om ging, maar toen vertelden de mensen in de andere auto dat er klimleeuwen lagen te chillen. We konden het niet helemaal goed zien, maar blij waren we wel. Eindelijk hadden we ze toch gezien! Na tien minuten moesten we flink door rijden om wel op tijd te komen bij de chimptrekking.  Niet dat we op tijd kwamen, maar dat maakte niet zo veel uit. Na tien minuten chimptrekken kwamen we de leider van de chimps tegen. Vrij snel daarna kwamen we een chimp in een boom tegen, die niet wist hoe snel ze (dat wisten we door de gids Nelson) er uit moest komen. Ze was heel bang voor ons, dus toen ze ons zag klom ze meteen weer een andere boom in. We liepen een stukje terug om een ander pad naar beneden te volgen tot we bij een rivier kwamen. Er was een bagger klein en gammel bruggetje, waar we over heen moesten. Goed in het midden blijven en je kwam veilig aan de overkant. We kwamen aan de overkant waar een chimpansee in een boom zat te eten. Die vond het niet heel prettig dat we onder zijn of haar boom stonden, dus de vruchten werden naar ons hoofd gesmeten. We proeften een van de vruchten, maar echt lekker waren ze niet, dus we gingen weer terug naar het ding dat je brug kan noemen.
Na dit avontuurtje gingen we naar Mweya, om daar te gaan slapen en eten. We kregen met zijn allen een huisje, met drie slaapkamers en alles er op en er aan. Heel gezellig, zo gezellig dat de vliegen er ook wel wilden slapen. Die werden allemaal dood gesprayed door Wil en Aagje, terwijl wij met Engelsen aan het socializen waren. 

30 juli: na een kort nachtje en een vroeg ontbijt, gingen we weg om een boottocht te maken. We vertrokken vroeg bij het guesthouse, maar uiteindelijk moesten we toch nog wachten want de boot was een half uur te laat. We hebben geen olifanten gezien bij de boottocht, maar we hebben wel een  heleboel nijlpaarden gezien. Ook zagen we buffels, in en uit het water, visarenden, krokodillen, heel veel verschillende soorten vogels en waterbucks(een soort dier dat op een ezel lijkt). Na 1,5 uur kwamen we weer terug aan wal, omdat we nog een heel stuk moesten rijden. 
De autotocht terug  naar Kampala was heeeel lang en zeker niet comfortabel. Gelukkig stopten we tussendoor in Mbara, bij de Ours medische post. Daar worden kinderen opgevangen die allerlei geestelijke en lichamelijke ziektes hebben. We gaven er een heleboel lego weg. Voordat we weggingen speelden we nog even met de kinderen en de lego. Na de stop zijn we gelijk wat gaan eten bij het restaurant waar we op de heenweg ook wat hebben gedronken. Het was inmiddels namelijk al half zes. 
Na de maaltijd reden we in een keer door naar Kampala over de weg die in het donker nog gevaarlijker was, omdat er allemaal gaten in de weg zaten en er veel tegenliggers met groot licht reden. We zijn uiteindelijk veilig aangekomen.

31 juli: vanochtend konden we een beetje uitslapen, maar genoeg geslapen hebben we toch niet helemaal. Gister was het (natuurlijk) wel een beetje laat geworden. Vandaag zijn we naar Africa- town geweest,  waar we ruim twee uur gezellig hebben rondgelopen en souvenirs hebben gekocht. Daarna lunchten we bij een Amerikaansachtig restaurant, waar we heerlijke hamburgers hebben gegeten en milkshakes hebben gedronken. We kregen, als een soort bedankje dat we kwamen eten, ook nog een gratis ijsje, dat we met zijn allen deelden. Na de lunch zijn we terug naar het guesthouse gegaan en hebben we daar gechilled en gegeten. 

Morgen is onze laatste dag in Oeganda. We gaan naar Jinja, waar de oorsprong van de Nijl is en dan door naar Entebbe voor de avondvlucht terug naar Nederland. 

Liefs van de Oeggroep