Drukke dagen

Blog 19/20 juli

Lieve allemaal,

19 juli: Gister mochten we lekker uitslapen. Dat was er voor Lisanne niet helemaal bij, want ze was ziek. Lisanne vermande zich en ging de hele dag toch gewoon lekker mee. 

Eerst gingen we op bezoek bij het kindertehuis. Daar waren alleen kinderen tot twee jaar. Heeeeel schattig!!!! De kinderen gingen als ze twee waren terug naar familie of ze werden geadopteerd door mensen van de omgeving. Het gebouw was opvallend mooi en werd gerund door een Engels echtpaar.
Daarna was het tijd voor de opening van de Chanika 'A' school. Eerst gingen we wat drinken met alle belangrijke mensen uit Kisoro en van de school. Toen opende we de klaslokalen en deelde we schriften en pennen uit. Dit ging niet geheel volgens plan, ofwel een mooie chaos. Het bleek dat de 175 leerlingen in een lokaal waren gestopt. Daarna begon het officiele gedeelte met veel dans, zang en toespraken. Hetwas heel leuk en ontroerend om te zien hoe zij zo iets moois met zo wienig kunnen neerzetten. Ook Wil kwam aan de beurt. Eva was heel dapper en had ook een kleine toespraak geschreven. Dit alles duurde vrij lang. Vlak voordat we gingen eten, werd Astrids aandacht getrokken door een klein verlegen jongetje. Astrid heeft het hier de rest van de dagen of wie weet wel weken over.  Hierna gingen we gezamenlijk lunchen met lokaal eten, weer met alle belangrijke mensen. Toen we thuis kwamen, regende het zo hard dat we op onze eigen kamers gingen eten. Bij Lisanne ging toch nog niet helemaal goed. We gingen, volgens Nederlandse begrippen, op tijd naar bed.

Vandaag, 20 juli, gingen we eerst naar het ziekenhuis. Het ziekenhuis was slecht onderhouden, het stonk en de lakens waren niet gewassen; in Nederland werd het niet goedgekeurd als ziekenhuis. We werden rondgeleid en eerst gingen we naar de kinderkamer. Daar hebben we balonnen, poppen en lego uitgedeeld. Aan het begin waren er nog maar drie of vier kinderen in de kamer, maar al snel liep dat aantal op tot ongeveer 40 en dan vooral moeders. We hopen dat we de kinderen hierdoor toch blijer hebben gemaakt en hebben kunnen afleiden van hun nare situatie. We zijn ook langs geweest bij de volwassenen en daar was de situatie ook niet echt beter. Marjet mocht ook nog mee met de dokter naar de bevallingszaal.
Na het ziekenhuis gingen we door naar het vluchteligenkamp, waar we geen foto's mochten maken. Dat was voor Astrid helemaal niet zo leuk, want haar camera had net besloten het weer te gaan doen. Gelukkig waren er maar 1500 mensen, in tegenstelling tot vorig jaar. Toen waren het er ongeveer 20000. 

Na even geluncht te hebben bij het guesthouse (hamburgers is niet hun grootste talent) , zijn de naar de Sesseme School gegaan, een meisjes kostschool. Daar hebben we wedstrijdjes gehockeyed met het HDM team, dat vorig jaar is opgericht. Bij hen staat HDM voor Honour Deserves More. Het hockeyen ging niet zonder gevaar en het veld was wel hobbelig. Met een beetje teveel overschatting van onszelf, hebben we twee keer 1-0 verloren, maar wel met ons vijf tegen 12 van de meisjes. 

We zijn snel naar huis gegaan, omdat het, net als de laatste paar middagen/avonden, ging regenen.

Heel veel liefs van de Oeg-group